piątek, 1 listopada 2013

List Aniołka do mamusi..

Dzisiaj kochanie tak wygląda Twój ogródek..




Kochana mamo,


wiem, że mnie nie widzisz, nie słyszysz i nie możesz dotknąć...
Ale ja jestem...istnieję ...w Twoim życiu, snach, Twoim sercu...Istnieję.

Kiedy byłam tam na dole, w Twoim ciepłym brzuchu godzinami zastanawiałam się, jak to będzie kiedy będę już przy Tobie, w tym miejscu o którym opowiadałaś gładząc się po brzuchu wieczorami kiedy chyba nie mogłaś zasnąć. Ja wsłuchana w Twoje opowieści i kojący głos chłonęłam każde słowo, każdą informację, a potem cichutko, żeby Cię nie obudzić, kiedy wreszcie zasypiałaś...marzyłam. Wyobrażałam sobie te wszystkie cudowne miejsca i Ciebie, jak wyglądasz...Patrzyłam na swoje dziwne nóżki i rączki u których nie wiem czemu było po dziesięć palców i zastanawiałam się czy jestem do Ciebie podobna. Chyba nie – myślałam – bo Ty pewnie jesteś piękna, a ja taka dziwna... pomarszczona...no i po co mi te dziesięć palców?A potem się wszystko jednego dnia zmieniło........

Płakałaś głośno głaszcząc brzuch i już nie było opowieści. "To nie może być prawda" - mówiłaś godzinami. Słuchałam jak płaczesz, krzyczysz, prosisz i błagasz... A ja nie wiedziałam o co i dlaczego? Chciałam Cię bardzo pocieszyć więc wywracałam fikołki, żebyś poczuła, że ja tu jestem i Cię kocham. Ale wtedy Ty płakałaś jeszcze bardziej. 


A potem nadszedł tez straszny dzień. Zobaczyłam, że ktoś świeci mi po oczach, straszne światło wpadło w głąb Ciebie. I nagłe wszystko zrobiło się czarne.. A mnie coś wyciągnęło. I zrobiło się cicho. Ktoś trzymał mnie na rękach, ale to nie byłaś Ty. A potem usnęłam i kiedy otworzyłam oczy, wszystko wokoło mnie zalewał błękit we wszystkich odcieniach. Byłam ta sama, mała pomarszczona, z dziesięcioma palcami u rąk. Ale Ciebie nigdzie nie było. Obok mnie siedział mały rudy chłopczyk. 



Witaj – powiedział i uśmiechnął się do mnie. 
Gdzie moja mama? - zapytałam. 


On wtedy opowiedział mi wszystko. Że nie każde dziecko trafia do swoich rodziców. Że to nie ma związku z tym jak bardzo mnie chcieli i kochali, że teraz tu jest moje miejsce, pośród innych małych Aniołków. Że będzie mi teraz Ciebie Mamo, brakowało, ale musimy oboje nauczyć się żyć bez siebie. I musiałam nauczyć się tak żyć. Nie, nie było mi łatwo. Płakałam tak jak Ty. I cierpiałam tak jak Ty. Ale jest mi tu naprawdę dobrze. Mam tu wielu przyjaciół, wiele zabawy i radości. Ale nie szalejemy całymi dniami na łące, mamo. Pomagamy starszym ludziom przeprowadzić ich na spotkanie tu w niebie. Znajdujemy ich rodziny, mężów, dzieci, żeby mogli się spotkać tu w niebie. Możesz być ze mnie dumna, mamo. Jestem grzecznym Aniołkiem, naprawdę. No...czasami tylko robimy sobie psikusy i troszkę rozrabiamy.. Wiesz kiedy się tu znalazłam jeden Aniołek , mój Przyjaciel wytłumaczył mi że nie mogę się skontaktować z Tobą osobiście. Czasem tylko wolno mi pojawić się w Twoich snach ...nic więcej. Ostatnio jednak zaczęłam się robić przeźroczysta. I skrzydełka mi nie działają tak jak kiedyś. Mój Przyjaciel popatrzył na mnie smutny i...zabrał mnie na ziemię... 


Usiedliśmy na białym krzyżu i nagle Cię zobaczyłam.
Wiedziałam że to Ty. Poznałam Twój głos. Stałaś tam w deszczu i płakałaś. Powtarzałaś, że bardzo cierpisz...tęsknisz... Przyjaciel popatrzył na moje skrzydełka i powiedział, że musimy coś z tym zrobić, bo nie możesz tak dalej cierpieć. Musisz żyć, bo wobec Ciebie jest jeszcze wiele planów. Bo są gdzieś dzieci którym musisz pomóc przejść przez życie i otoczyć je miłością tak wielką, jak tą
która powoduje teraz Twój wielki ból. Więc piszę, mamo ten list. Pierwszy i ostatni. Musisz wziąć się w garść, uśmiechać, żyć. Ja Cię bardzo mocno kocham i wiem że to z mojego powodu płaczesz ale tak nie można. Każda Twoja łza powoduje, że moje skrzydełka znikają. Kiedy Ty się poddasz, ja też zniknę. Tu na górze istnieję dzięki Tobie i Twoim myślom o mnie. Ale tylko tym dobrym myślom. Mamo uśmiechaj się częściej. Każdy Twój uśmiech to dla mnie radosna chwila. Dzięki Tobie mogę jeszcze zrobić tyle dobrego...

Proszę, mamo, żyj dalej. Nie jesteś sama ...pamiętaj o tym. Nie smuć się bo smutek powoduje, że znikam. Pamiętaj, że ja jestem cały czas przy Tobie..

Kocham Cię mamo...

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz